Blisko siebie w oddali

Ty gdzieś w oddali na niebie,
Ja na ziemi skamieniałej,
A jednak jesteśmy blisko siebie,
Złączeni nicią kontemplacji stałej.

Ciągle razem, zawsze i wszędzie.
Nawzajem dla siebie stworzeni.
Ciekawe - czy jutro też tak będzie?
Czy zły los znowu coś zmieni?

Przy następnym wzejściu słońca,
Gdy podniosę swoje powieki,
Moja miłość może być bliska końca
I znowu przepadnę na wieki.

Nie potrafię docenić Twojej miłości.
Jak kokietka uczuciem się bawię.
Ile jeszcze masz w sobie cierpliwości?
Czy zrozumiesz, gdy kolejny raz
Cię zostawię?

autor

kolekcjoner

Napisany: 2004-03-18 Dodano: 2005-12-29 22:59:59

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie