Bliżej nieba
Z chaosu myśli
krwawy mur
gdzie wzrok nie sięga
serce się kołysze
jakby za chwilę
rzucić na stos
o sobie prawdę
w tętniącą ciszę
i nie wiadome
znaczyło więcej
a żal się bije
w płaczu ścianę
tam gdzie rozbite
szklane serce
w oku bezkarnie
tkwił odłamek
ból co rozrywa
każdy grzech
i sól piekąca
trawi ranę
nad szeptem słowa
twarda rzecz
jedno spojrzenie
żywy baranek
chaos przepada
kruszeje mur
i więdnie smutkiem
struchlałe serce
dziś odnalazło
przyjazny kąt
niegdyś sprzedane
w poniewierce
i jeszcze tylko
szczera łza
która spłynęła
bystrym potokiem
tak było trzeba
dotknąć dna
by móc się wznosić
nad obłokiem
http://przemiana.biblia.pl/index.php?page=00&id=00-03& ac=ostatnie
autor
karenka
Dodano: 2019-11-15 08:36:50
Ten wiersz przeczytano 1111 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Suma życiowych upadków z których udaje nam się wyjść
zwycięsko dodaje nam skrzydeł... Pozdrawiam serdecznie
Przepiekny wiersz:)
Smutny wiersz, ale też z optymizmem, nie każdy potrafi
się odbić z dna,
myślę, że wówczas musi spotkać dobrych ludzi na swojej
drodze, inaczej raczej się z niego nie odbije, życiowy
wiersz, z pozytywnym zakończeniem.
Dobrego wieczoru karenko życzę.
Twój wiersz pobudza do głebokiej
refleksji nad ludzkim życiem,
które, bywa często takim , jak to opisujesz strofami
wiersza.
Super optymistczna puenta napłnia wiarą, że jednak
przyszłość może wszystko odmienić.
pozdrawiam karenko ciepło
Wciągający życiowy przekaz skłaniający czytelnika do
przemyśleń nad istotą życiowych wartości.
Pozdrawiam.
Marek
Super! :)
Przez życie trzeba przejść z optymizmem na twarzy :)
Miłego dnia:)
Ciekawy wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Karenko
Ciekawy wiersz o drodze życia prowadzącej przez
ciernie do zwycięstwa.
Udanego dnia.
często tak bywa ... że trzeba sięgnąć dna ... by wzbić
się w przestworza ...
Optymizm w wierszach jest mile widziany...
Pozdrawiam :)
Dziękuję serdecznie za wszystkie miłe odwiedziny i
komentarze do wiersza,zawsze cenne-pozdrawiam i życzę
mimo pochmurnego nieba pogodnych chwil na miłe
popołudnie*
Lubię takie wiersze mają sens, są jak powiew wnikający
w duszę...
Bardzo z podobaniem
:)
Ukłony Karenko pozdrawiam
Dziękuję
Ładny wiersz z piękną puentą. Pozdrawiam.
optymistyczne zakończenie.