BO JA LUBIĘ SOS POMIDOROWY!
Ludzie maja różne gusty...
Lubią żabie udka, pory,
Ja też pasję mam maleńką!
Ja uwielbiam pomidory!
Węch mam bardzo wyrobiony,
Rzekłbym, wyrafinowany!
I w głębokim śnie wyczuję
Znakomity sos mej mamy.
On najlepszy jest na świecie,
Wierzcie! Wcale nie przesadzam!
Gdy szykować go zaczyna,
Wnet przy stole się usadzam!
„Mnie! Mnie! Mnie!” - po polsku wołam,
Bo nie mogę się doczekać...
Trzeba znaleźć własną drogę,
Aby dotrzeć do człowieka!
W mej miseczce ulubionej
Mama danie mi podaje -
Porcję sosu i spaghetti...
Nawet sera mi dodaje!
Wciągam nitki makaronu
Niby znawca zawodowy,
A po chwili me futerko
Kolor ma... pomidorowy!
Nic to! Później je wyczyszczę!
Chcę się dobrze skoncentrować,
By ostatnią kropeleczkę
Tej delicji spałaszować!
Przyznam, ze mnie jest konsument
Usatysfakcjonowany!
Teraz zdrzemnę się troszeczkę...
Kot Jupiter,
smakosz znany!
Komentarze (11)
Aż ślinka leci. Fajny wiersz. Pozdrawiam :)
Fajny. Bardzo dobrze się czyta. Miłego wieczoru.
Świetny,ale gdybyś to "futerko" umieścił jeszcze
bliżej końca,zaskoczenie byłoby większe.Pozdrawiam
serdecznie.
Wesoły, rytmiczny, dobrze napisany wiersz, tylko
dlaczego nie dzielisz na strofy? Lepiej się czyta:)))
Mam tylko jedną uwagę, do tytułu: ketchup!!!
Ja uwielbiam wszystko, co pomidorowe.
Pozdrawiam
:)
Też lubię:))
Fajnie było przeczytać taki wiersz, odstresowałam się
trochę, dziękuję:)
Świetny wesoły wiersz.Pozdrawiam
Nie jestem kotem, a jednak podzielam ten smak
zwłaszcza, że czytając co nieco zgłodniałem. Przy
takich wierszach najchętniej odpoczywam. Dzięki za tę
chwilę.
:) fajny wiersz!
ale fajnie napisany i super zaskakujące zakończenie
:-)
super,i rym i treść