Bo miłość jest sztuką...

Co ja wiem o prawdziwej miłości?
Wiem tylko, że w ludzkich sercach gości,
Więc tak naprawde nie wiem nic.
Tak na prawde nie potrafie z nią życ.

Uczucie ludzkie nie zna granic,
Lecz łatwo jest nim innych zranić.
Mimo że skrzywdzić sie nikogo nie chciało,
Dobre intencje to czasem za mało.

Spojrzeć w oczy nie potrafie jego.
A przecież nawet nie zrobłiam nic złego,
Uczucia milości doświatczyć chciałam,
Chciałam dać wszystko co tylko miałam.

Miłość na pocałunkach przecież nie polega,
Polega na okazaniu tego co w sercach zalega.
Brak wiedzy o konsekwencjach miłości,
Niszczy szczątki naszej świadomości.

Pewnego rodzaju sztuką jest kochanie,
Sztuką jest swego serca ofiarowanie.
Nie dojrzałam, aby to zrozumieć,
Nie dojrzałam, aby kochać umieć.

Związek To pewnego rodzaju zobowiązanie,
To coś wiecej niż tylko kochanie
Zwiazki potrafią tylko niszczyć ludzi,
Niech ten świat się wreszczie obudzi...!!!

autor

_Moniś_**

Napisany: 2006-07-05 Dodano: 2006-07-05 20:18:23

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie