Bo to nie tak

Bo to nie tak, że raz wypowiedziane słowa w chwili złości muszą się spełnić.
Bo to nie tak, że jednym dniem i chwilą słabości można przestać walczyć.
Przecież zawsze jest czas by marzenia wypełnić.
By wszystkie krwawe rany, nicią przyjaźni, bądź miłości zaszyć.
Bo to nie tak, że zapomnę, zrozumiem.
Przecież wtedy byłbym nikim.
Ja nie chcę być nikim, nie dla Ciebie.
Zostanę przy Tobie zawsze w potrzebie.
Gdy łzami się zalejesz, tymi szczęścia, smutku, ulgi, cierpienia.
Zawszę będę.
Pozwól tylko czasem przytulić, w czoło pocałować.
Powiedz, że nie zostanie to źle odebrane.
Od tak przyjacielski uścisk by, chociaż trochę przeszło.
Lub wręcz przeciwnie.
Od tak ze szczęścia w ramiona się wtulić.
Powiedzieć, że się cieszysz, z czegokolwiek, z małej bądź wielkiej rzeczy.
Tak chciałbym móc bez skrępowania się wypłakać.
Mocno Cię przytulić.
Byś wiedziała na zawsze, że sama nie jesteś.
Że o każdej porze jest ktoś całkiem blisko, a co ważniejsze całkiem bliski.
I nie mów, że nie jesteś tego warta.
To ja decyduje ile i na jak długo jesteś warta.

Jakub Lewandowski Płock 5.01.2007

autor

art=sic

Napisany: 2007-01-05 Dodano: 2007-01-06 12:40:08

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie