Moje boskie ja

Nie boję się własnego przeznaczenia.
Szczycić się mogę boskim imieniem.
Jestem Stwórcą własnych myśli,
Jestem Panem własnych marzeń.
Ewoluowałem z samotnika, przez człowieka,
Jestem teraz własnym Bogiem.
Walka pod moim sztandarem nie prowadzi do wygranej lub porażki.
Prowadzi do samozadowolenia i zaspokojenia siebie.
Czy to źle, ze jestem samowystarczalny?
Czy to źle, że do szczęścia wystarcza mi własne słowo?
Czasem kartka i długopis, czasem muzyka.
Lecz w znacznym stopniu wystarczam sam sobie.
Niestety moja wszechmocność ostatnio maleje.
Przestałem panować nad pewnymi sprawami.
Nie jestem Władcą własnych uczuć.
Nie potrafię zmienić swoich uczuć.
Z dnia na dzień nie przestanę kochać.
Bardzo bym chciał.
Chciałbym zaakceptować fakt, podpisania paktu przyjaźni.
Pakt wzajemnego zaufania, zrozumienia.
Nieporadność, cierpienie, miłość, uniesienie.
Cztery szczegóły wykluczające mnie z boskiego życia.

Jakub Lewandowski Płock 4.01.2007

autor

art=sic

Napisany: 2007-01-04 Dodano: 2007-01-07 12:17:38

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie