Bo tylko …
Pragnę tak niewiele
bo tylko
blasku twoich oczu
pełnych radości i życia
aby rozjaśniały mroki
kiedy podążę w dal
nieznanych dróg
aby rozjaśniały ciemności
kiedy smutek zasłoni
widoczność utęsknionych
obrazów
Pragnę tylko
ciepła twojego serca
pełne miłości i życia
aby ogrzewało w chłodzie
kiedy przenikasz
do mojego wnętrza
aby dało to ciepło
jakie pragnę poczuć
w moim sercu
Czy o tak wiele
proszę
aby ciemności nocy
rozjaśniały blaski dnia
dając radości spełnienie
i ujrzeć
aby chłód oddalenia
ogrzał ciepłem bliskości
dając okruchy miłości
i poczuć
proszę
11.12.2005.
Komentarze (24)
męczą mnie długie wiersze ... ale doczytałam do
końca.... ciekawa byłam finału... chyba lubisz
wywody... jednak treść zaciekawiła mnie ....smutek nie
zawsze jest smutny.. :-}}
Piękny wiersz o miłości o pragnieniach,poprostu
cudowny.....
Rozumiem, że można popełniać błędy, Ale gdy je ktoś
pokaże, rozsądek nakazuje je poprawić. Brak chęci,
brak czasu, przekonanie, że ich nie ma, czy
lekceważenie? Nieładnie, autorze.
Ładnymi słowami o pragnieniach. W drugiej zwrotce
powinno byc chyba "serca pełnego".
hmm...pragniesz niewiele ,ale to niewiele jest
najważniejsze w życiu...,miłość... ,każdy jej
potrzebuje i czeka na nią....romantyczny wiersz
śliczny wiersz , pokazuje prawdziwe pragnienia
Okruchy milosci. znacza tyle co ... pozwolisz ze to
powiem na uszko ....Tule Karolu
Piękny wiersz zakochanego mężczyzny+ Pozdrawiam
serdecznie
Trafiony w dziesiątkę... Dla moich smutków...
mi się nie podoba...zaglądam tu od niedawna,ale
zauważyłam pewną prawidłowość - im mniej punktów, tym
lepszy tekst..i na odwrót ;-)..chyba przestanę tracić
czas na otwieranie tych z większym dorobkiem :D choc
może czasami coś fajnego mi umknie ;)
Pragnienie miłości, tak mało a jednocześnie ogrom,
ładny leciutki w czytaniu i przekazie Twój wiersz:)
Chylę czoło przed taką poezją, tak wiele w niej
miłości i pragnienia bycia kochanym. Brawo Karolu:))
Jesteś mistrzem w wyrażaniu uczuć.
pragnienie bliskości uczucia to piękne wyznanie bo nie
ma to jak prawdziwe kochanie Pięknie w wierszu Wiersz
ma tęsknotę w tle na tak!
A ja bym pragnął, by p. kazap wreszcie napisał wiersz
„po polsku”.
Błędy składniowe, gramatyczne i stylistyczne na
poziomie szkoły podstawowej. Przykłady niżej.
„Pragnę tak niewiele
bo tylko blask twoich oczu” – pragnąć
kogo?/czego?: blasku twoich oczu;
i dalej : oczu pełnych , a nie „pełne”;
„aby rozjaśniał mroki” ???. – z
daleko od blasku, by były zachowane związki
składniowe; pasuje tylko do oczu , bo one bliżej. Albo
trzeba to rozbić.
Fragment może wyglądać tak:
‘Pragnę tak niewiele, bo tylko blasku twoich
oczu, pełnych radości i życia, aby rozjaśniały
mroki’.
Co to jest „widoczność patrzenia” ? To
totalny tautologiczny bełkot. Zgroza.
Podobnie źle jest w drugiej zwrotce: „Pragnę
tylko ciepła twojego serca pełne miłości i
życia” – powinno być: ‘Pragnę tylko
ciepła twego serca, pełnego miłości i
życia…’.
Kolejny bełkot: „”aby ciemności nocy
rozjaśniał blask dnia” - powinno być:
‘aby ciemności nocy r o z j a ś n i ł’
– czy autor widzi rożnicę pomiędzy trybem
dokonany a niedokonanym? Na pewno nie widzi, bo mu
„smutek zasłania
widoczność patrzenia” .
Reszty już nie komentuję. To zgroza do kwadratu.
Przeraża mnie liczba głosów oddana na ten
„wiersz”. Świadczy ona o jednym –
bejowicze to nieuważni i nieumiejętni czytelnicy.
Wiersz nadaje się tylko do kosza.
Wrażliwość męskiego serca urzeka kobiecą duszę.
Pięknie!