Bogactwo bez przyszłości
Ludzie bez serca, odarci z uczuć,
puści i mamoną zepsuci.
Zgnilizna zionie z ich
życia kart.
Zamknięci na Bożej łaski dar.
Samowystarczalni, z uczuć odarci.
Nie wiedzą, że tu tylko
chwila tchnienia.
Nie chcą wiecznego zbawienia.
autor
SONIA2
Dodano: 2024-01-18 09:31:33
Ten wiersz przeczytano 331 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Dobry przekaz wiersza!
Soniu, staraj się unikać powtórzeń.
"odarci z uczuć" w pierwszym wersie i " z uczuć
odarci" w szóstym wersie.
Serdecznie pozdrawiam
To ludzie zakochani w materializmie
Czasem człowiek się gubi, zapomina o tym co ważne.
Pozdrawiam serdecznie :)
Lepsze mz bogactwo empatii.
Pozdrawiam :)
nie wiem czy jest wieczne zbawienie, ale wiem, że tu
warto być otwartym na innych.
Dziękuję za komentarz
Wiersz ukazuje krytyczny obraz ludzi skupionych na
materializmie, pozbawionych uczuć i zamkniętych na
duchowe wartości. Wyraża dezaprobatę wobec
bezduszności i braku refleksji nad sensem życia.
Zwraca uwagę na krótkotrwałość ziemskich dóbr w
porównaniu do wieczności. Celna refleksja.
(+)