Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Boję się

Owszem boję się - jestem jednak taki słaby,
w obliczu milczenia - nie ma już mocnych.
Będąc jeszcze dalej niż smutek od zabawy,
nagle słów zabrakło - więc chyba odpocznę

To co teraz piszę, tego już nie znajdziesz,
swoją korektę poczyni cisza - to pewne.
Jeśli teraz smutno, więc jeszcze bardziej,
doszczętnie tym wierszem serce rozerwę.

Dziś zrozumiałem, że milczenie jest gorsze,
niż w oczy najbardziej krzywdząca obelga,
bo ileż można nadzieję osłaniać torsem,
cisza bliska śmierci - choć jej się nie lękam.

Tak szybko marzną dłonie, gdy w nich pustka,
gdy wieczór nie tylko końcem jednego dnia.
Wiesz jakie potrafią być oczy, gdy suche usta
a w najbliższych rękach pożegnalny piach?

Gdy twardo stąpasz po ziemi - pewnie łatwiej.
Co mam zrobić ten, którego skrzydła niosły?
Nie za jedną kochałem osobę, lecz za dwie!
Dlaczego dzisiaj miłość daje taki łzawy odsyp?

autor

Arturro

Dodano: 2020-01-29 17:01:18
Ten wiersz przeczytano 1532 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (37)

@Najka@ @Najka@

Współczuję peelowi,bo milczenie to najgorsze z uczuć,a
wiersz z ogromnym smutkiem...pozdrawiam serdecznie.

Mgiełka028 Mgiełka028

Bardzo smutny wiersz. Rozpamiętywanie potęguje ból.
Pozdrawiam cieplutko :)

Arturro Arturro

@Krystek chciałbym się jej wyrzec
Bo wyprzeć się nie mogę ani zapomnieć . Lecz w tej
chwili i tak czuję że jeszcze bardziej tracę to co już
dawno utracone jakby nie patrzeć czastkę siebie skoro
była w moim sercu gorącą krwią obecna

Arturro Arturro

Grzegorzu dni płyną niosą różne doswiadczenia tylko ta
róża co płatki straciła kolczastą łodygą nadal w dłoni
i choć bym ją wyrzucił bo i na cóż trzymać ból nie
zniknie od razu a pustkę po niej wypełniają
wspomnienia tych delikatnych malowanych aksamitem w
czerwieni skąpanych płatków róży

@Krystek @Krystek

Tęsknota za stratą ukochanej osoby zostawia głębokie
rany w sercu. Ponoć czas leczy rany, mgłą smutek
łagodzi.
Nie można tracić nadziei, życie toczy się dalej.
Pozdrawiam serdecznie:)

@Krystek @Krystek

Tęsknota za stratą ukochanej osoby zostawia głębokie
rany w sercu. Ponoć czas leczy rany, mgłą smutek
łagodzi.
Nie można tracić nadziei, życie toczy się dalej.
Pozdrawiam serdecznie:)

anula-2 anula-2

Arturze znów pesymizm i smutek, a życie takie cudowne,
miłość taka wspaniała, a Ty uszy po Sobie.

Trzymaj się mocno.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »