Boję się

No i z tego gradobicia wyszły rymy :)..Przeczytaj
głośno..Gradobicie - ciszę..oddychać -
zastygła..Pozdrawiam.. M.

smutny to prawda...bo pisany w czasie burzy...strach
ma wielkie oczy..ale i ja się boje błyskawic...

Cóż, siły natury są nieposkromione, nieujarzmione,
nieokiełznane... ich potęga zawsze wywoływała lęk...
dzisiaj choć wiemy i rozumiemy znacznie więcej, nie
wiele się zmieniło, wszystko zależy od skali danego
zjawiska. Lęk, wbrew pozorom chroni nasz gatunek,
pozwolił mu przetrwać tysiące lat, bo budził w nas
przewidywanie, przezorność i wzmagał czujność. Siły
natury, choć budzą lęk swoim majestatem i siłą, są
fascynujące. Wiersz sugestywny. Pozdrawiam.

zjawiska przyrody są groźne,ale ludzie bywają gorsi bo
działają z premedytacją.

witaj biała czarowniczko, kto się nie boi,
burzy, grzmotów, w tym momencie zawsze pachnie jakąś
tajemniczą siłą, przed którą czuje się respekt.
pozdrawiam.

Wczoraj u mnie grzmiało, błyskało, pioruny waliły.
Wiesz Biała Czarowniczko bałam się okropnie.
Dlatego Twój wiersz spodobał się, wiem co to znaczy.
Lubię białe, toteż mój głosik z przyjemnością daję.

nie bój się, tylko stawiaj temu czoło :) pozdrawiam

Po raz pierwszy przychodzi mi komentować wiersz biały.
Tu nie jest wymagana średniówka. oraz rodzaj rymu.
Wystarczy treść. Boisz się zjawiska. Ja tez to mam. Od
czasu, gdy kuliste pioruny krążyły nad moją działką,
nie mogę pozbyć się tego lęku. I co ciekawe.
Gwałtownych wyładowań atmosferycznych w mieście, w
którym mieszkam, wcale się nie boję. Może podświadomie
chroni mnie piorunochron, którego na działce nie mam.
Serdecznie pozdrawiam.

"Zdeformowana klepsydra,
piasek się nie cofnie" ciekawa metafora.