Nie przytuli...
Wnikające promienie
w gęste płomienie,
niegdyś czernią przykryte,
zgasły w zenicie.
Pojmane złotą nicią serce,
błądzi po krętej ścieżce.
Ciszę przerywa rój pszczół,
atakują czując skradziony miód.
Niemy krzyk w lesie,
Anioł nie usłyszy mnie.
Chłód, tak zimno mi;
już nie przytuli...
Strach krąży w ciemności,
zamykając wrota do światłości.
Rzeka wyschła zabijając ryby,
nieudany strzał tępej dzidy.
Koszmar idijotycznej myśli,
ale wszyscy jaśni i czyści.
Smutek odrętwiał wysoką skalą,
zostać i być twardą skałą.
Tak ciężko, ale istnieć to wiele,
księżyc świeci ujawniając pełnię...
Moja jasna gwiazda zgasła,
zabierając poczucie bezpieczeństwa.
K.C.
autor
BiałaCzarownica
Dodano: 2010-07-14 00:07:12
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Smutno, gdy znika z otoczenia,
gwiazda, co niesie z sobą ciepło,
i to, co daje myślom radość,
zachwycającą, słodką lekkość
lecz gwiazdy mają to do siebie,
że z czasem blask ich, przykro – znika.
Zmniejsza się jasność, ot, na chwilę
Powodów dużo. Trudno wnikać.
Jeśli nadzieję będziesz miała,
blisko, bliziutko swego serca,
może gdzieś promyk błyśnie jasny.
Znajdziesz tą, która najpiękniejsza..
Życzę gwiazd najpiękniejszych, najjaśniejszych a
przede wszystkim najtrwalszych :)
No nareszcie. Chciałem woje wiersze od dawna
skomentować-co przeszkadzało? nierymowane.
No to do roboty. Jeżeli promienie słońca atakują
miód, to musisz mieć na swej działce barć. To nie jet
powód do paniki. Ja , przy ataku szerszeni wezwałem
straż. Dlaczego Twoja gwiazda gaśnie?
Samotność? Popraw "idjijotycznej". No, nie gniewaj
się. Serdecznie pozdrawiam.
AniaG jak zwykle czujna ;-)))) I dobrze. Faktycznie za
dużo rymów, aby był biały. Może po prostu nieregularny
i po sprawie. A że smutny.. No cóż, każdy z nas ma
"swój intymny mały świat", gdzie rodzą się smutki i
radości.
coś smutaskowo u ciebie.....
masz potencjał umiesz pisać..ale dlaczego tak
smutno...uśmiechnij się...
Oj, nie, wiersz nie jest biały, dużo rymów na dodatek
niedopracowanych- częstochowskich. Bardzo
nieregularny. Autorka powinna nad nim popracować,
dopracowany może być całkiem niezły.
Bardzo obrazowo opisane uczucia. Świetne
kiedy w życiu wszystko idzie nie tak, widzimy je w
czarnych kolorach, ale wystarczy jedn chwilka by
przebił się do tej ciemności promyk :)
Los rozdaje radość i smutki, ale i też nadzieję na
lepsze jutro...pozdrawiam :)
Może przytuli? Zależy czy w stosownym czasie jest się
bez koszuli...? Pozdro...