ból

Nie wiem dlaczego…

Stojąc tam … szukałem Twojego cienia…

Mignięcia w oknie Twojej postaci…

Łudziłem się usłyszeć Twój głos…

Zobaczyć Cię … dotknąć … przytulić…

Ciebie nie było…

Jestem jak ślepiec , któremu pozwolono się pocieszyć na chwilę wzrokiem…

Otumaniony blaskiem kolorów, światłem, feerią barw… nocy i dnia…

Pełnią księżyca… zachodem słońca…. Lazurem morza… majestatem gór…

Jak ślepiec … któremu dano wzrok….aby potem powiedzieć …..masz już dość…Wystarczy Ci ….

I znowu bezpowrotnie moje oczy widzą tylko ciemność….

Łza, jedna, druga….kolejne…… nie liczę już….

Moja dusza kona… gdy nie mogę przebić się przez mur Twoje ignorancji … obojętności…

Serce rozrywa stalowy uchwyt…

Twoje słowa: „… zostaw mnie!!, odejdź…!!”

Są jak brzytwa, która bezlitośni otwiera żyły…

Łza… kolejna… gorzka….

Umieram … nie ujrzałem nawet oczu Twoich…

Zamknięte powieki…tylko gdzieś po nimi cień wspomnień..

.. zarys Twojej twarzy uśmiechniętej gdy była obok mojej…

uśmiech perlisty i drżący radością…

i te oczy wpatrzone w moje…przesycone ciepłem….

Promieniujące, figlarne…

Wszystko to pamiętam…

Kolejna łza…spod zaciśniętych już powiek…

W kącikach moich ust zastyga lekki uśmiech…

To wspomnienia….gdy byłaś Ty i ja…

Może kiedyś.., gdzieś jeszcze spotkamy się …

W innej wieczności….

kto wie jak wtedy psotnik los ułoży nasze ściezki…

Pstryk….Iskierka zgasła….

... Justynko .. szkoda, ze nie czujesz mojego bólu..

autor

otule_cie_rozkosza_on

Dodano: 2004-12-15 02:16:06

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie