Ból istnienia

Boże nie chcę już żyć,
Boże pomóż mi.
Me życie sensu nie ma
Świat ze mnie drwi,
Jezu, co mam robić?
Ja już dłużej tak nie mogę,
popadam w chorobę!
Płaczę, krzyczę, drapię,
lecz to nic nie daje
Ja nie wytrzymam,
ja rady nie daję!
Chcę odejść
to sensu nie ma.
Zabierz mnie proszę do Siebie, do nieba!
Chcę być szczęśliwa
przez moment, przez chwilę...
Czy ktoś mi powie
po co ja właściwie żyję?

autor

Agoosia!

Napisany: 2005-02-27 Dodano: 2005-02-28 21:13:17

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie