Ból samotności II
Życie sączy się jak woda,
kto je pobudzi, czegoś doda.
Cztery ściany, tylko tyle widzę
samej siebie się wstydze.
W lustro spojrzeć się boję,
bo odbicie nie będzie moje.
Rozpacz w sercu kryję,
z samotności aż wyję!
Życie sączy się jak woda,
kto je pobudzi, czegoś doda.
Cztery ściany, tylko tyle widzę
samej siebie się wstydze.
W lustro spojrzeć się boję,
bo odbicie nie będzie moje.
Rozpacz w sercu kryję,
z samotności aż wyję!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.