Ból Śmierci

Ot, historyjka.

Książę Niejasny wcielając swe plany
odnośnie niewiasty rzeźbionej wiekami
w jego myśli granicie
Panny której nie spotkał
lecz kocha nad życie

spokój dni krótkich niszczy nocami
morem rozpaczy wzmocnionym wrzaskami
ilmenitowymi jak i jego myśli barwa
których to nie skalą prawda
bowiem przestwór jego wiedzy wypełnion
złem samem anarchią rebelią

tylko jedno jaśnieje
w jego uczuć niebycie.
w granicie wykuta panna
którą kocha nad życie.

Szuka co zmrok wypatrując wybranej
swego serca czarnego dusząc lament
Patrzy Widzi Dostrzega ludzki kamień,
niemieniące się w księżyca świetle
ciało ukochanej

Przepływa pytając namiętnie
czy chciałaby jego zostać
czy już zostaje
na purpurowej rozkoszy lata nieugięte

Dama odwraca się dzierżąc różę w ręce
pyta czy On jest Czarnym Księciem
dla którego zabijała,
aby posiąść życie wieczne

On zauroczon jej myśli potęgą
pyta skąd wie iż to On jest Potępion
skazany na wieczny marsz
przez śmierci nieśmiertelność

Pyta!
Skąd wie,
iż On jest Potępion?

Odwracając wzrok skrycie
odpiera iż to jego kocha nad życie
i gotowa jest je poświęcić
by zająć jego prawicę

Chcąc Koniecznie panny posiąść duszę
w umysł jej zagląda i dostrzega
z przerażeniem
Uczuć suszę
Skrywaną skrzętnie pod kruszącym uniesieniem

Ona nie jest Jego Brylantem
Ona jest zimnym kamieniem

Krzyczy drżąc szarem ciałem
Gdzie ta kobieta którą kochałem?


O! Ciemności Latarnio
całe wieki przetrwałem na darmo.

Zraniłaś mnie!
Mistrza Cierpienia
Nie uwolnię Cię więc od Twego istnienia
lecz dusza twa także nie może czekać zbawienia
z ramion sławionego przez lud od ludu Nawiedzenia

Wyzbądź się Twego pustego uczuć agatu
nie przyjmę Cię do moich Zaświatów


Padając że umiera krzyczy
a Czarny Pan syczy w goryczy

Uwierz nie-miła
Ja Cię kochałem
Wpierw chciałem zabić
lecz Serca nie miałem

autor

Cekace

Napisany: 2009-04-11 Dodano: 2011-11-11 02:00:00

Ten wiersz przeczytano 815 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie