Boski wiatr
Spokojny pasat zawieszony w ciszy
promieniem słońca otula dzień
lecz wraca marzeniem
przybiera na sile
aby poczuć dreszcz
tych chwil ulotnej przeszłości
zaczyna tańczyć i szumieć
rysuje na niebie mapę pogody
wie jaki obierze azymut
i gna przed siebie na inny ląd
znów chce być monsunem
prężnym i szybkim zdobywcą
więc leci prędzej i prędzej
już poczuł to co zapomniał
ciesząc się głupią ułudą
lecz zbyt późno zrozumiał
jakim się stał huraganem
że zburzył spokojną
krainę Zefira
i nie ma gdzie wracać
autor
Iris&
Dodano: 2020-11-24 15:26:48
Ten wiersz przeczytano 1138 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Teraz wiem już wszystko o wietrze.
Ostatni wers: "i nie ma...
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem :)
Wiatry jesienne bywają jak uczucia - gorące lub
zimne...
Z podobaniem pozdrawiam, Mariolko :) B.G.
Z wiatrem jest podobnie jak z uczuciami, z podobaniem
czytam, pozdrawiam ciepło.
Z uczuciami jest jak z pogodą, bo tam gdzie są uczucia
są także emocje, które przybierają różne formy od
lekkiego zefirku po huragan...
Pozdrawiam :)
Cudnie Mariolko. Miłego wieczoru :)
Piękny wiersz.
Wiatr często zmienia kierunek i siłę, nigdy nie
wiadomo w którą stronę zawieje...
Pozdrawiam serdecznie :)
To trochę jak tango.
I iskry lecą i chodzenie do piekła.
Burza i spokój.
Pięknie.
do zgliszcz, sorry, zjadłam literkę:)
P.S nie ma się na końcu skleiło...
Ciekawie, metaforycznie, osobiście lubię zefirki, a
huragany są zbyt nieobliczalne i niszczące, niektórzy
ludzie też mają w sobie siłę huraganu, mogą coś
zburzyć i faktycznie d zgliszcz nie powinni wracać.
Pozdrawiam serdecznie, Mariolko :)
Witaj :-)
Bardzo ładnie :-) Z tym wiatrem faktycznie jak z
uczuciami :-)
Piękny wiersz :-)
Pozdrawiam :-)
Piękny, metaforyczny wiersz...
Wiatr powiewa tam i z powrotem,
miłość minusy, plusy odsłania,
nie wiadomo czym skończyć się może,
serce mówi tak lecz rozum wzbrania.
Tak to z miłością czasem bywa...
Fajny, refleksyjny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)
Lubię wiatr, w Twoim wierszu również Irisku :)
Każda burza zaczyna się od spokojnego wiatru, który
nabiera na sile. Taki wiatr niosący burzę potrafi
zniszczyć w naszym życiu całe piękno w którym
pokładaliśmy wiarę.
Pozdrawiam.
Marek