Boskie Zło

Byłam w Niebie,
chodziłam po chmurach,
wspinałam się, nie dla siebie,
po umysłu górach.

Byłam tam by sprawiedliwie
karać Anioły, bez litości,
mądrze, lecz dotkiliwie,
by patrzeć jak w Piekła Czeluści
spadają
i już nigdy,
przenigdy,
do Góry nie wracają.

Teraz upadłe, klęczące Anioły
potulnie, z bojażnią i żalem
nakrywają dla mnie stoły.
Od boskości dzielą mnie już cale
i nie martwi mnie wcale
Boskie Zło,
ani grzeszne dobro.

autor

JennyJane

Dodano: 2007-03-06 14:11:39

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie