Boże...!

Boże…! Gdzie Twoje dobro?
Serce kochające ludzi?
Gdzie iskry nadziei, strzały radości?
Gdzie nadzieja, co w duszy się budzi?

Boże…! Z całą swą mocą magiczną,
Usłysz nasze rozpaczy wołanie,
Ty masz tę siłę niezwykłą,
Niech rzeczywistość snem się stanie.

Zabrałeś go, by stał się Aniołem,
By świecił nam z nieba wśród gwiazd,
Gdzie Twoja miłość i sprawiedliwość?
Razem z Nim przecież umarła cząstka nas…


Chciałam go tylko poznać,
Stanąć z boku, gdzieś blisko,
To było największe marzenie,
Za które oddałabym wszystko.

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2006-09-16 Dodano: 2006-09-17 10:59:53

Ten wiersz przeczytano 2326 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie