Brak
Znów widzę Twoją twarz cudowną
Wspomnienia jak bumerang wracają
Mimo tego, że próbowałam odetchnąć
Nie udało mi się, przegrałam, tak
Chciałam schować wszystko do szafy
I nie wyciągać myśli z kąta w kąt
Myślałam, że dam radę tu żyć
Patrzę w lustro, już nie moje odbicie
Już całkiem mnie brak, upadam
I nie wiem czy teraz się podniosę...
Mimo wszystko...
autor
Nasze Skrzydła
Dodano: 2009-01-13 18:40:14
Ten wiersz przeczytano 710 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
niestety czasem tak bywa
ładny wiersz który trafia do człowieka
Smutny i tęskniący...ale bardzo ładny+
JESTEM ZA ZA MOCNY WIERSZ MOŻE SMUTNY ALE WIDAĆ
UCZUCIA W NIM
tak smutne jest jak nie mamy osoby za ktora tak
tesknimy lub pozadamy obok siebie - piekny wiersz -
pozdrawiam