Brak kontaktu

Brak kontaktu


w galaktyce umarłych
dusze jak mrówki
srebrnym drepczą szlakiem
jakby powielały życia sen
dźwigając ziarno poznania
z Mojżeszowej tablicy porozumienia

wyciągają do nas ramiona słów
gradem meteorów
splątanych w morzu ciemności
znikających w połowie drogi

z wieży czasu sięgamy
po szept głosu nieba
tylko dlaczego taka cisza
oddziela go od oczekujących

autor

Sesil

Dodano: 2005-12-02 09:46:53

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie