(brak tytułu) 54
kawiarenka
w ciszy zaplątana
samotnością
przeszłych marzeń
nadal otwarta
wiatr nadziei wymiata
spod lady resztki
ponoć obiecanego
kiedyś...
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2018-01-15 11:02:17
Ten wiersz przeczytano 438 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
i wzajemnie tańcząca ;)
Smutno, że ta nadzieja wymiatana,
a tak poza tym ten wiersz, w moim odczuciu jest
lepszy, niż poprzedni...
Dobrej nocy wędrowcze życzę :)
Dobra refleksja i skłania do myślenia:)pozdrawiam
serdecznie:)
dzięki serdeczne! =D
Świetny tekst, pozdrawiam :)
Wielu z nas ma podobne wspomnienia skłaniające do
refleksji.
Ciekawie ujęty temat.
Pozdrawiam:)
rozdziobią nas kruki, wrony...cytując...
Czas wywieje wszystko...nawet spod lady,
rozwieje nasze prochy, nie zostaną ślady.
Pozdrawiam Wędrowcze pustyni.
najciekawsze i najpiękniejsze są te kawiarenki ukryte
przed ludzkim wzrokiem