Brylantowe wyspy

Na powiązanych ze sobą wyspach z brylantów
Stoi krucha jak dusza mogiła
Zawinięta w zbroje wrakow i masztów
Roztapia się w proch jak starego człowieka siła

Ziemia ... zatopiona falą cieni
Pokryta żelaznym lodem
Ukradzionym z ulicy co chłodem sie rumieni
Tylko czekać az przemieni się w wodę

Drzewo które czeka aż przyjzysz mu się z bliska
I zobaczysz całą wygryzioną przez robaki chwilę przeszłą
Co niekiedy była niestabilna,śliska
A czasem maszerującym przezroczystym powietrzem

Te dwa rózne swiaty zagrodzone scianą
Której nie zburzysz swoją usychającą ręką
A chcesz odkrywać nowe zakarmki swiata - co istotą jest zaspaną
Poszkodowaną kaleką.

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-09-03 Dodano: 2004-09-25 08:49:09

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie