Brzoza

Idę już do ciebie, przyjaciółko moja.
Znowu się zachwycę twoją dostojnością.
Ty na tle błękitu wyglądasz tak pięknie,
a czerń nie ujmuje nic twoim wartościom.

Pragnę znów cię objąć i twarz w szorstkość wtulić,
wsłuchując się w spokój,
czerpać z ciebie siłę.
Głaszcząc białoszarość,
uspokoić duszę.

Powierzę ci grzechy i moje marzenia.
Wysłuchasz, jak zawsze i dasz rozgrzeszenie.

autor

ewaes

Napisany: 2018-01-12 Dodano: 2018-01-12 09:04:07

Ten wiersz przeczytano 1771 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie