Brzydal
Na letnim błękicie rozkwitłej ostróżki
barwny motyl ćwiczył w piruetach nóżki.
Nieopodal siebie nagle ujrzał trzmiela,
który pracowicie z kwiatów pyłek
zbierał.
Zaśmiał się szyderczo - coś ty za
poczwara,
nie widziałem w życiu takiego brzydala.
Odwłok, jak antałek grubaśny, pękaty
porośnięty włosem, nogi też kosmate.
Pokraczne masz ruchy, zero w tobie
wdzięku.
Rozboli mnie głowa od twojego brzęku,
którego się boją dorośli i dzieci.
Brzęczysz, kiedy siedzisz. Buczysz, kiedy
lecisz.
Odfrunę daleko od tego straszydła,
któremu na grzbiecie drżą dwa marne
skrzydła
blade, anemiczne, przeźroczyste błonki
Wtem motyle drwiny przerwał głos biedronki.
-
Hola samolubny szyderco, narcyzie!
Cóż z twojej urody, kiedy innych
gryziesz
słowem zbyt kąśliwym, niczym żądłem osy.
Zatem cię zaskoczę, utrę dumy z nosa.
Widać, że w młodości lubiłeś wagary.
Nie grzeszysz mądrością, choć jesteś już
stary.
Zamiast się naśmiewać, błyśnij wiedzą
śmielej,
ze wokół w przyrodzie potrzebne są
trzmiele.
cdn
budleja
Komentarze (58)
Super cudo!!
Ah Budlejko
Super fajna i zarazem pouczająca
bajka.
Serdecznie pozdrawiam:}
fajny rytmiczny wiersz:)
Fajna bajeczka, pozdrawiam.
Świetna, rytmiczna bajka o złośliwym motylku:)
Przypomniała mi się ta z dzieciństwa o pszczółce Mai i
z piosenką Zbigniewa Wodeckiego. Może wyjść z tego
pisania całkiem ciekawy cykl wierszy.
Pozdrawiam Grażynko:)
Interesujący "Brzydal"
Pozdrawiam wiosennie Grażynko:)
dobry wiersz:) ciekawia mnie dalsze losy bożych
stworzonek:)
świetna puenta!
Czekam na ciąg dalszy wciągnięty przez trzmiela i
motyla ;-)
Miłego dnia :)
Kto buczy, tak brzęczy? To trzmiel.
Na nogę motyla! O nie! ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Pięknie, refleksyjnym wierszem,
w życiu wszystko ma swe miejsce!
Pozdrawiam!
ciekawa satyra. czekam na ciąg dalszy.
pozdrawiam :)
Trzmiel i motyl jako personifikacja ludzi,doskonały
wiersz ze świetną puentą.Pozdrawiam serdecznie:)
bardzo mi się podoba dobrze wykonana robota czekam na
cdn ..dobranoc ..
Prawdziwy brzydal.