BURZA

Była burza , i już po niej pozdrawiam

Eteryczna jesteś w tym wierszu - nic innego sądzić, że
w życiu też- acha...:)
Tak trzymaj suzi.pegi!

Cóż. O całkiem innej burzy pomyślałem. Ciekawe czy to
tą miałaś namyśli?

to walka żywiołów i sił niepojętywch,
między plusem i minusem wysoko w chmurach zaklątych

boje się burzy i piorunów- Panicznie!!!!-
jednak maja w sobie coś pociągającego i
interesującego. wiersz też ciekawie opisuje płonący
piorun.hihihi może ty jesteś stworzona z błyskawicy??

Zadziwiające lecz
jednak myśl w koleinie jest myślą wykolejoną - ten,
kto kroczy po śladach innych nie zostawia własnych.

wiersz wręcz bucha emocjami! podobnie, jak Ty lubię
burzę;) i deszcz obijający się o me szyby...

a ten fragment:
Już drżysz ?
Głośniej i głośniej, szybciej i szybciej
Coraz mocniej i mocniej
Nagle błysk, jeden, drugi ... i jeszcze raz !!!

można interpretować w całkiem inny sposób;)