Burza

Grzmot! Szum!
To burza!
Idzie burza!
Duża!

Błysk i trzask!
To burza!
Przyszła burza!
Duża!

Deszcz! Ulewa!
To burza!
Wciąż jest burza!
Duża!

Burza,
co deszczem swym zanurza
świat w szarości,
ciemności, mokrości.

Ulewa,
co jakby się gniewa
za wszelkie złości,
podłości, przykrości.

I bieg, by zdążyć do domu.
Nikomu, nikomu
Burzy się nie chce.
A burza szepce:
"Uciekaj, bo Cię złapię"
Myślisz, że to woda chlapie.

I patrzysz przez okno,
jak mokną.
Samotni, strudzeni,
przestraszeni.
Wiatrem, wodą
samym sobą.

Grzmot! Piorun!
To burza!
Nastała burza!
Duża.

Plusk! Bieg!
To burza!
Wciąż jest burza!
Duża.

Cisza i spokój.
Była burza.
Przeszła burza.
Duża.

autor

Kawon

Dodano: 2007-08-19 13:11:11

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie