Buty

To była chwila, moment,
gdy weszłam w Twe życie z butami.
Emocje ciągnęły mnie w tamtą stronę,
chociaż nie chciałam Cię zranić.

Teraz będę przepraszać
do końca świata i o dzień dłużej,
bo sama nie chciałabym testować,
tego co przeżywasz, na własnej skórze.

I teraz w butach przeprosin,
ale dalej się wpraszam.
Za to Cię też serdecznie,
mój drogi, przepraszam.

Nie umiem przerwać, zatrzymać
tego błędnego koła.
Nie potrafię odejść,
przynajmniej dopóki mnie wołasz...

autor

fidelity

Dodano: 2009-01-24 17:30:04

Ten wiersz przeczytano 997 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie