By istnieć
A kiedy zmyję łzy z piasku,
Przestanę krzyczeć w zamkniętym domu
I wyjdę przez szklaną bramę czasu
I przestrzeni mojego umysłu,
Wtedy przestanę istnieć.
Dla siebie samej będę niedostępna.
Zegar przerwie swoją godzinę,
A muzyka umilknie...
Ostatni raz zatańczę przed lustrem
Ostatni raz uśmiechnę się krzywo
Ostatni raz będzie ostatnim razem
Dla siebie samej, bo to potrzebne,
By prawdziwie istnieć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.