By nie pękło serce !
Jak wiatr za oknem hula
tak w mych czeluściach
miota emocjami serce!
Raz radością w chmurach,
to goryczą w ciemności lochach.
To mrok - to oślepiający blask.
To strach - to radości brzask.
Jak wytrzymać tych wahnięć trzask
i w cuglach łagodności utrzymać,
by nie pękło serce, jak!?
autor
Atnaloy
Dodano: 2010-07-06 22:11:01
Ten wiersz przeczytano 440 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Czyżbysmy mieli tan sam problem?
bezgraniczne hustawki emocji!
znam doskonale. Niestety nie pomoge,
bo sama nie wiem jak nad nimi panowac!
wiersz na plus! pozdrawiam serdecznie