By nie zapomnieć ...
By nie zapomnieć
Skąd nasz ród
By polską pieśń znać
Nie tylko ze śpiewników
Aby pamiętać
Co wróg, co Bóg
Budując dom
Nie uczyć obcych się języków
Aby na miedzy
Rósł dalej głóg
I jarzębina
I leśna jabłoń
I dziczki grusze
Byś z czystym sumieniem
Powiedzieć mógł
Tutaj wyrosłem
Tu zostać muszę
Aby kapliczki
Pątniczki dróg
W bzy ustrojone
A krzyże w róże
Cię nie żegnały
A gdybyś odszedł
Byś wrócić mógł
Rozwarte okna
I własny próg
By cię witały
I zatrzymały cię na dłużej
Aby skowronka
Z ziemi pług
Wyorał prosto
W niebo, w słońce
By nam zadzwonił
Gdy przycmentarnej
Ścieżki bruk
Będzie nam celem
Naszym końcem
Bo nasza Warmia
To nasz dom
To chleb, co wyrósł
Nam z kamienia
Nasz własny pot
To w chlebie sól
Więc po co go
Na cudzy mieniać.
Kryha
Komentarze (2)
Chleba naszego Polskiego
Niech nigdy nie brakuje
Wystarczy go dla każdego
Kto Polskę w sercu czuje.
Dla niektórych patriotyzm to stary sweter przeżarty
przez mole na zakurzonym strychu
Pięknie opisałaś to, co tak kochasz.Znam tęsknotę za
ukochanym miejscem i tam wszystko pachnie
inaczej.Kwitnie głóg i jaśminowce, znam każdą
ścieżkę.Nie zawsze możemy być tam , gdzie byśmy
chcieli.