Był czas i ludzie.
Był czas i ludzie co tworzyli,
historii chwile ku radości,
i czyniąc to, święcie wierzyli,
że karty piszą dla przyszłości.
Losy ich różne miały dzieje,
życie nie łatwe także mieli,
ale w tych ludziach coś istnieje,
coś co kazało im by chcieli.
By nie poddawać się słabości,
której uniknąć nie zdołali,
mimo czynionych też przykrości,
w marzeniach byli tak wytrwali.
Silni to ludzie, jak z żelaza,
co żadna ich nie zniszczy siła,
gdy wizję własną chcą przetwarzać,
by rzeczywistość się spełniła.
Był czas i ludzie co wierzyli,
choć pozbawiono ich radości,
lecz wiary w sobie nie zniszczyli,
pisząc te karty dla ludzkości.
Komentarze (1)
Bardzo ładny ,,historyczny''wiersz.Wiele refleksji z
niego wypływa.Daje możliwość wspomnienia tego i
tamtego czytelnikowi