Tyran z sercem

Ty dałeś mi życie, dar tak wielki
Kochałeś, chroniłeś i dbałeś jak o skarb cenny
Nigdy nie pozwoliłeś, skrzywdzić twej perełki…

I nagle, o zgrozo, co się tobą stało?!
Co w Tobie taką zmianę spowodowało?!

Znów wszedłeś trzasnąwszy drzwiami
Nie, nie będę się ukrywać, nie mam zamiaru
Lecz spojrzę ci w twarz nie okazując strachu

Wiem, że uderzysz, wiem, bo historia lubi się powtarzać
Za co tym razem oberwę? Za nieposoloną zupę?
A może za pomyloną na pianinie nutę?
Znam ten schemat już
Pasek, ręka, nóż? Co tym razem pójdzie w ruch

Nie będę uciekać, nie mam, dokąd
Nie boję się, bo nie mam, czego
Wiem jak uniknąć ciosu, ale nie uniknę bólu.
Bólu, jaki zadają twe ostre słowa.

Rany na plecach, rękach one się zagoją,
Zostaną tylko blizny
Ale serce, raz mieczem potoku słów nienawiści przebite
Nie zagoi się nigdy.

Nagle ból, czuję krew spływa po ciele.
Coś jest nie tak mówię. Co się dzieje?
Czuję, że w sen odpływam, do góry wzlatuję
I nic zupełnie nie czuję, spoglądam na dół
A tam ty, twoje ręce moje bezwładne obejmują ciało

Lecz co to? Ty płaczesz i są to łzy szczere,
I mówisz nie odchodź, mówisz przepraszam!
A ja otwierając swe oczy wyszeptam
Wybaczam i kocham Cię tato

autor

Maartencjaa

Napisany: 2007-12-05 Dodano: 2007-12-07 21:32:46

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie