Był naród

Był naród –
W historii niezłomny, nieoceniony,
Z Piasta potężnej olbrzyma postury,
Co krwi własnej nie szczędząc do obrony,
Kruszył twierdz Europy stalowe mury.

Był naród –
Rozkwitał jak ogrodu kwiat natury.
On z Bogiem rozproszył krzyże grunwaldzkie,
Rozbijał nad Ojczyzną nieprzychylne tarcze,
Aż sam się zaniedbał i skazał na odarcie.

Był naród –
Od wewnątrz skażony przez nędzne spory
Lecz mocny, krwią synów niezwyciężony.
Choć zniknął z pisanych atlasów Europy,
Trwał nieśmiertelny w obliczu despoty.

Był naród –
Wywalczył bagnetem wolność dwa razy,
Wstrzymał czerwony pochód bolszewicki.
Zwyciężył, choć trumnę już bito dla Niego,
Dziś ciągle żyje, wezwijmy więc jego.

Jest naród –
Inny, głęboko od dawna uśpiony,
Chory, obojętny lecz nie stracony.
Dość było cierpiących, torturowanych,
Na Boga! Narodzie, spójrz w końcu na nich.

Jest naród –
Musi wyciągnąć z historii nauki,
A Bóg go ocali i winy odkupi.
W powszechnej niezgodzie znów się pogrąża,
W grób wiedzie go kłamstwo, w mogiłę zdąża.

My naród –
Ten piastowski, jagielloński, znad Wisły,
Niemądrze rozbity na drobne świsty.
Ten odpowiedzialny za los Ojczyzny,
Co winien pamiętać swoich ojców blizny.

autor

volks85

Napisany: 2007-05-01 Dodano: 2007-11-08 14:17:08

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie