Była miłość
Nauczyłeś mnie kochać,
nie potrafiłam
wziąć tej miłości,
pójść z nią przez życie.
Nie widziałam kwiatów,
którymi mnie obsypywałeś,
noce przechodziły obojętnie,
w twoich ramionach.
Dziś po wielu latach,
brakuje mi tych dni,
gdy byliśmy we dwoje.
Nie wrócimy czasu,
nie usłyszę już twych słów,
nie zobaczę uśmiechu,
który mnie darzyłeś.
Nie zapomnę poranków,
gdy słońce wchodziło,
do naszej sypialni.
Już nigdy nie poczuje,
twojego pocałunku.
Cóż mi pozostało,
pożółkłe fotografie
i wspomnienia, które
bolą po tylu latach,
nie wiedziałam
że miłość była w nas.
Nie cofnę niczego,
zostałam sama,
jak samotny,
biały żagiel.
Komentarze (3)
Przejmujące wyznanie: "nie potrafiłam
wziąć tej miłości"- potem tylko żal i tęsknota.
Wiersz pełen tęsknoty i samotności, ciekawe, że pisany
z pozycji kobiety.
Tak poza tym czasem świadomie wybieramy bycie
"samotnym, białym żaglem" nie każdy kieruje się zasadą
- lepszy rydz, niż nic.
Pozdrawiam
Smutne wersy, czasem przeoczymy to co najwazniejsze...
Pozdrawiam