***/Byłam z gliny/

byłam z gliny – to ty
nadałeś mnie kształt - mój
Pigmalionie
wybrałeś nawet zapach perfum
wprost piekielny i grzeszny który
otulając skórę zniewala
uzależniłeś się niechcąco
oddychając nim jakby był ozonem
po deszczu


należy podziękować miłości
chociaż na chwilę byliśmy
szczęśliwi
piękne frazesy już nie spełniają się
wszystko się przekształciło w śnieżną i
niebezpieczną kulę
nie mogę stopić zmrożonego
serca – wciąż tkwi w kajdanach
wspomnień

magicznie rozpoczął się nasz
wspólny sen a wszystkie
sny łączy jedno –
przebudzenie
pozostał tylko zapach perfum
nie do odrzucenia
kiedy światło jest słabe to czas
by odejść
życie nie zatrzyma się ani
nowe Słońce nie zrodzi

https://youtu.be/EOTzK6UeFX8

/ nie mylić z autorem tekstu /

autor

promienSlonca

Napisany: 2018-06-11 Dodano: 2018-06-10 22:50:56

Ten wiersz przeczytano 9389 razy

Oddanych głosów: 112

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie