Bywam kotem

Sierpień rzęsiste łzy wylewa,
jakby mu czegoś było szkoda.
Ponad łąkami smutek wezbrał,
szarość zieleniom domalował.

Ziemia zmęczona letnim żarem,
oddycha wreszcie pełną piersią. Promień przeciąga się ospale,
kot na kanapie lekko ziewnął.

Wszystko się toczy jakoś wolniej,
dzień się przytulił do podusi.
W taką pogodę bywam kotem -
mruczę i łaszę się, by skusić.

autor

magda*

Napisany: 2016-08-06 Dodano: 2016-08-06 15:17:32

Ten wiersz przeczytano 1398 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie