Całość

Mój świat, to mój wizerunek
Holograficznego odbicia wszechświata
Tworze kolejny dzień, deszczowy czy słoneczny
Bo jestem jego małą iskierką
Stworzoną wraz z innymi by wkroczyć
Bramami próżności i obłudy w stan wolności
Natura okrutna domem naszym
Poniewiera nas, drogami bezkresu
Sensu nie mając tworzy nasze istnienie
Iskierki pryskające do nicości
Kształtują biedę rozumu wolności
Głupotą i fałszem zaszczute odchodzą
Stanem powiazania całości jestem
Umrzeć nie umrę, bo źródłem całości jestem
Pojęcie trudne, naturą mą jest
Poranek złoty w słońce, to każdy tworzy z nas
Piękno istnienia, i jego zrozumienie
Największą mądrością jest

autor

Roman F.

Dodano: 2011-09-17 18:35:27

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie