Celebracja złamanego tronu.

gdy wypełnia się
zakreślona cieniem świec zemsta w zamyśle
w mrocznych służbach błazeńskiej komnaty
gdy w ośmieszającej godność otwartej pozycji od zawsze
umacniał okrutnym zaufaniem tą powierzchowność
teraz w cieniste mapy decydująco spoglądając
odkrywa demonicznego wnętrza jedyne należne sobie prawa

gdy spełnia się
w szkarłatnym znaku nocy pląsem tysiąca obłędów
i jednocząc się z niedocenioną wola w ukryciu wnętrza
pochyla się w istocie przeznaczenia
nad kruchością surowego władcy gdy nadeszła nagła śmierć
w żrących truciznach podstępnej uciechy

gdy wyzwala się
ujmując ostatnie już ślady znienawidzonego tyrana
dodaje sobie pewności odważnego oddechu na wieczność
niwecząc rogatego serca dawnych krzywd obwarowania

gdy jednoczą się
wirujące w zbiorach nagłej przemiany wszelkie słowa
choć to tylko wola rogatego celebruje ten czas w odcieniach purpury
to ledwie jest to odsłonięty ciałem przywilej zdominowanego serca
gdy planety zatrzymują się na moment w jednej pozycji
a rozum w mądrości dolewać zaczyna oliwy do wewnętrznego ognia
nie pierwszy raz i nie ostatni
między nami w nas poza mną całuny zależności
w naszych wyściełanych zamachami historiach

autor

PIOTR

Napisany: 2007-06-07 Dodano: 2007-06-07 22:07:54

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie