Ceremonia wyczulonych zmysłów

Ceremonia wyczulonych zmysłów
Żyje w świecie fantazji koloru twoich ust
Ocieram policzki o korę drzew
Czuje smak twych źrenic
Wyssane zapędy z myśli uszami
Chaos w nozdrzach
Urodziłeś się pewnie na dźwięk talerza z którego jadły wieczerze anioły
Całe życie dawały mi znaki
Dławiły myśli gilgotały pachy
Wszystkie ścieżki pokrętne prowadzały ślepo na spotkanie
Dźwięku koloru i stromych schodów
Nigdy nie wiedziałam dlaczego śnią się mi wiolonczele
Teraz rozumiem moja samotność
Wśród ławicy instrumentów…..

autor

PENTHAGRAM

Napisany: 2006-04-26 Dodano: 2006-04-26 04:01:44

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie