Chcę kochać!
Ja, niczym ziarenko piasku na 100-milowej
plaży
I miliony kropli spływających po mej
twarzy
Może nie dorosłam by żyć, gubię się w
sobie
Nie kocham Cie, a jednak myślę o Tobie
Bo wspomnienia wciąż nachodzą mnie tam
Stukają do drzwi, do marzeń mych bram
Mieszają ciągle jawę ze snem
Już sama nie wiem czego chcę
Nie rozumiem życia, nie rozumiem świata
I sensu tych łez wylanych przez lata
Czuję smutek i ból raniący me serce
Które cicho mówi, że nie chce kochać już
więcej
Żałuję godzin spędzonuch samotnie
Żałuję chwil utraconych bezpowrotnie
Żałuje, że serce umiera tak młodo
Chce, lecz już nie umie, pokochać nikogo
Niech ktoś mi powie, co sie ze mna stało
Czemu me życie sie tak poukładało
Chcę kochać znów i śmiać się od rana
Nie chcę już płakać i nie chcę być sama
Jest osoba która mnie kocha, a ja nie potrafię pokochać jej. Znów tak się dzieje. Nie umiem już kochać... :(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.