Chciałabym...

Być ptakiem...
I na złamanych skrzydłach polecieć tam,
Gdzie pustka z głuszą, niczym dwie siostry,
Spokoju ducha nie mącą mi wcale

Stać się szarym łabędziem,
By zapłakać ostatnią z łez
Na smutnym dworze, lecz nie na tej premierze
Teatru tragikomicznego,
Teatru Zapomnienia...

Zostać najczystszą z kropel,
Żeby wreszcie móc
Dokończyć swe dzieło i rozbić się o taflę
Nieczystego sumienia mej upadłej duszy

A na końcu
Stać się motylem pięknym,
Z kolorowymi skrzydłami,
I mieć odwagę usiąść na najdostojniejszym z kwiatów

Wciągnąć zapach lata

...Zostać wreszcie zauważoną...

autor

różane dziewczę

Napisany: 2005-06-01 Dodano: 2005-06-01 18:55:01

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie