Chciałabym
Poprzez góry, lasy i wody
świadomości
płynie lęk.
Wyblakłe wspomnienia
gromadzą się w sercu
zadając ból,
nierealna rzeczywistość
rodzi złudną nadzieję
wspólnego jutra.
Chciałabym,
idąc własną drogą,
za następnym rogiem,
napisać kolejny rozdział książki,
a na ostrych zakrętach,
nigdy
nie pozwolić zepchnąć się
na pobocze...
autor
sisy89
Dodano: 2011-12-10 00:29:06
Ten wiersz przeczytano 1286 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
To prawda.
Dziękuję za odwiedziny w archiwum :)
lęk działa mobilizująco by się nie dać zepchnąć z
drogi.
Niestety, nie zawsze jestak jak chcemy...
Z pewnością wielu z nas ma tym podobne pragnienia.
Szkoda tylko,że nie wszystkim się one zrealizują.
Życiowy wiersz
Czasem trzeba zamknąć stary i zacząć coś nowego...
Dziękuję, miłego popołudnia :)
Nowy rozdział warto pisać, choć bywa to trudne, a na
pobocza nie można dać się zepchnąć, to prawda.
Pozdrawiam serdecznie, Joasiu :)
Tak, rzeczywiście jest pewna refleksja. Dziękuję :)
Ponoć chcieć to móc. Łatwo powiedzieć ale nikt z nas
nie wie, co przyniesie przyszłość a obrana droga
będzie gładka i prosta. Jeden Bóg wie co z nami
będzie!
Klimat wiersza msz. jest refleksyjny a nie obojętny.
Miłego dnia życzę :)
Tak, nigdy nie wiadomo czego się spodziewać...
Dziękuję i pozdrawiam :)
Nie ty jedna, byś tak chciała?
Joasiu, życie czasami pisze różne scenariusze, nie
zawsze świeci słońce czasem jest też, gradobicie...
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Dziękuję :)
niech się zatem stanie tak...
serdeczności:)
Dziękuję bardzo :)
Świetny z nadzieją i optymizmem, pozdrawiam ciepło.
I tego Ci zycze. Wesolych Swiat :)