Chciałam wszczepić psu duszę

Chciałam wszczepić psu duszę.
Szukałam sposobu, szukałam strzykawek
Lecz wszystkie były ze małe,
On wciąż miał w sobie próżnię.

W końcu wzięłam go do kościoła
I w świeconej wykąpałam wodzie.
Wtem on wyśpiewał litanię głosem ludzkim,
Po czym zaczął umierać…

Wtedy zrozumiałam, że z dusza trzeba się urodzić.
Lecz dusza nie równa jest duszy.
Jedne to tylko uzupełnienie człowieczeństwa,
A drugie przykryte prześcieradłem,
Wciąż jeszcze nie świadome swojego istnienia,
Kolcami swymi ranią od środka ciało,
Wypychając jadowite ostrza na wierzch…
9.03.2005r.

autor

agnus

Dodano: 2005-05-28 20:49:47

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie