Chlebie
Chlebie,
tyś mym życiem,
tyś darem Boga,
tyś NIM samym.
Chlebie,
ofiaro rolnika,
w pocie upalnego dnia,
w zniszczonych dłoniach.
Chlebie,
pokarmie święty,
dla ducha i ciała,
Tobie szacunek i ofiara.
autor
adrmus
Dodano: 2007-10-27 21:42:41
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
minimum słów... Chleb... tak często traktowany jak
konieczność przyzwyczajona... a tymczasem Ty
zatrzymałeś się na chwilę i dojrzałeś w Nim coś
więcej... nadzieja na przyszłość, nadzieja w
człowieku..
Bardzo ładny i mądry wiersz niczym przesłanie w tych
naszych czasach...wielki +
hmm... Wielbienie chleba.. jakże słuszne... tylko
szkoda ze tak rzadko spotykane... częściej zauważyć
można chyba pogardę niż wdzięczność...