Chłopiec Rebelionem zwany

gardzę wami,ludzie sprzedani za władzę.

Nienawidzę was!Mechaniczne chmury pyszniące się nad milionami tych na dole,małych,zapracowanych,by czasem się uśmiechać,
wy!Ludzie u władzy,dyktatorzy naszej niewoli w komercyjnym systemie!
Stoicie na szczycie w garniturach,prezencie od sprzedajnych marzeń,
liczycie pieniądze mordując nasze prawa w imię pozycji swej na znikającej w objęciach czasu mapie.
Mylicie się!Często,lecz bez skrupółów,
nie płacicie za błędy swe!To my przelewamy krew,gdy trzeba ponieść odpowiedzialność,nigdy zwierzęta z góry!
Władacie naszym losem,decydujecie kto żyć może,a kto zdechnie pod płotem,
diabły omamione wciąż rosnącą górą mamony.
Macie rodziny,dzieci,żony,tylko serce rozbiliście o skały,
w pogoni za władzą,ślepą dumą z wielkości,gdy inni pozostają mali.
Krew w was nie płynie,nie znacie smaku powszedniego chleba,
nie płakaliście nigdy z głodu,albo nie pamietacie tego.
Teraz znów przyszło mi walczyć jak kiedyś,z siedliskiem zepsucia,ludżmi takimi jak wy!
Lecz nie podłożę się,choćbym miał w stosie umarłych dusz zgnić.
Nie przytaknę,nie poliżę waszych pachnących stóp,
nie spuszczę wzroku w strachu,że zrzucicie mój los z w płonący śmiercią dół.
Znów ubieram zbroję,natura budzi się do walki,
jeszce jeden bój,jeszcze raz nie wyprę się swej duszy!Cłopiec Rebelionem zwany.

Spójrzcie w lustro,zapłaczecie.

autor

rebel

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-10 15:30:45

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie