Chłostę..

Zbuduję zamek mówił jej książę ten co to mamy przy mały trochę jak zacznę teraz to może zdążę będzie cudownie weź pomyśl sobie

Buduj pomyślała ona przecież wmówiłes sobie głupoty chmurzy się i kracze wrona ja przede wszystkim nie mam ochoty

Książę idiota harował w pocie przed zimą chciał wejść na komnaty wydał na to ostatnie grosze popadając w długi i straty

Wybacz nie kocham rzec zapomniałam z tej twojej bajki uciekły skrzaty wczoraj innemu coś obiecałam zdaje się masz same długi i straty

Po cóż budował ach serce głupie rozum przyćmiło i sen już pierzchł ona zwyczajnie miała go w dupie on w zatraceniu harował za trzech

Wyciągnij wnioski wiem to nie jest proste każdy ma swoje punkty fatalne musisz odebrać sam swoją chłostę aby oddzielić życie i bajkę

autor

YARI

Napisany: 2017-07-03 Dodano: 2017-07-03 11:19:41

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie