I choć wybrałem droge...

i choc wprzyciagamy sie...

Patrzę w Twoje oczy, została śmiechu torba,
Smutek mnie pochłania, a ja pale przy nim jointa...
Ucieczką od Ciebie są dwa gramy w rękawie,
Śmiechu jest... szkoda ze nie smiejemy się razem.

Wiesz, że świadomość pomaga, dosyć mam tego!
Prowadzimy siebie jak ślepy głuchego.
Problem tkwi w detalach, jak historia ikara,
Choć wiem, że wosk nam latac razem nie pozwala.

Nie wiem jak wytrzymać, bo mamy tylko siebie,
Spętani w to co narzuciło przeznaczenie,
Byłaś nadzieją jak Wiosna, zakwitłaś w lesie
I zostawiłaś coś po sobie niczym Jesień.

Choć wybrałem drogę, która szarpie w twe struny,
Choć przyciągamy się jak te same bieguny,
To wiesz co to znaczy - napewno - iść tą drogą,
Nie musisz być ze mną, żebym czuł Ciebie obok.

Na drodze świata, zamurowani ze strachem,
To nie walka ze sobą, to walka z wiatrakiem,
Próbójemy ogarnąć nasz strach przed lataniem,
Sami... Choć latać uczymy się tylko razem.

Zbyt uparci na rozejm, bo spory nas lubią,
Boimi się latać wyżej, niż o tym mowią.
Kiedyś budził nas swit, dzisiaj budzi jego blask,
Bezsenności niemy krzyk jest glośniejszy niż wrzask

Patrzę w Twoje oczy, została śmiechu torba,
Smutek mnie pochłania a ja pale przy nim jointa...
Ucieczką od Ciebie są dwa gramy w rękawie,
Śmiechu jest... szkoda ze nie smiejemy sie razem.

...jak dwa te same bieguny ps. żeby nie było, 13sto zgłoskowiec :)

autor

adamjuby

Napisany: 2008-12-18 Dodano: 2008-12-18 18:47:52

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie