Chochołowska

Ścielą się cienie w pokorze
przed zmierzchem, co góry otula,
nim niebo gwieździste otworzy
jak granatowy trotuar.

Plącze się wieczór w smrekach.
Błądzi cichymi szlakami
i ciąży już na powiekach,
i słońce kroi na grani.

A jeszcze gdzieś pośród szczytów
Mierzą się z losem ludzie.
Po stopniach z hematytu
wiodą ich ścieżki z trudem.

Góry nie lubią zuchwałych,
gdy płomień buty w nich gorze.
Zbocza już pociemniały.
Ścielą się cienie w pokorze.

autor

enigmayic

Dodano: 2012-09-19 16:45:05

Ten wiersz przeczytano 1539 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie