POCZUĆ SMAK EGOIZMU
Właśnie tak
pozbierać łzy do kryształu
ogarnąć świat
siłą marmurowej skały
Właśnie tak
serce zamrozić w łód
i roztrzaskać w mak
swój życiowy grób
Właśnie tak
zapomnieć o miłości
która szczypie jak rak
i wyzwala złości
Właśnie tak
zamknąć w szklanej kuli
dotychczasowy świat
i przestać czuć wogule
Właśnie tak
otoczyć się warownym murem
i egoizmu smak
wcierać w swoją skórę
Tylko czy tak
można zmienić charakter
i na opak
złapać za ster
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.