Chociaż nas wcale nie rozpieszcza
Życie nas wcale nie rozpieszcza,
czasem kopniaka daje w darze,
zatem, czy kochać tego wieszcza,
mówią, że potem się okaże.
Przecież to nie jest takie proste,
by sprawozdanie zrazu zdawać,
jesteś na moście lub pod mostem,
więc jednoznacznie nie masz zdania.
Lecz, gdyby spojrzeć z drugiej strony,
bez względu, jaką zagrasz kartą,
możesz być już zadowolony,
życie masz przecież całkiem darmo.
I tak naprawdę się przekonasz,
ile dla ciebie ono znaczy,
gdy nadwyręży je persona,
zawiśnie groźba, że je stracisz.
Wtedy doceniasz każdy detal,
wszystko wydaje się być inne,
nie chcesz się w duszy z nikim żegnać,
bo życie staje się zbyt piękne.
autor
magda*
Dodano: 2013-01-21 00:08:30
Ten wiersz przeczytano 1386 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
bardzo dobre przesłanie wiersza :-) i forma jak zawsze
wzorcowa :-)
Tu mamy tylko jedno, a czy będziemy za nim tęsknić,
lub jego żałować, bardzo bym chciała, aby tak się
okazało. Pozdrawiam :)
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia:)
Serdecznie pozdrawiam:))
,, życie staje się zbyt piękne ,, aby przekreślać
je trudnościami. Trzeba mieć zawsze nadzieję na lepsze
dni - tego życzę!
Pozdrawiam+++
niestety zycie to nasz plecak
...czasem zaczynają naprawdę żyć kiedy los da im drugą
szansę ..podoba mi się ta refleksja w Twoim wierszu
Madziu:)
Refleksyjny, dobry, podoba się :)
Osamotniona. Masz prawo tak myśleć. Jednak wiersz nie
jest o wszystkimPozdrawiam. a porusza konkretnie jedno
zagadnienie. Jak się wczytasz, to wychwycisz.
Takie tam pitu-pitu o wszystkim i niczym.
My to coś więcej niż suma poszczególnych części. Upływ
czasu też weryfikuje sposób widzenia.
A jako że tak jak piszesz: życie mamy darmo więc jakby
nie było... ja biorę... :)))
Życia nie da się przecenić...
Widzę w nim tę nie lekką, często kąsającą prawdę.
Życie do końca nie sposób poznać,
ale polubić je można!
Pozdrawiam!
tak najlepiej, kochać i być kochanym,... a logika? w
tej sytuacji jest miłości wrogiem.Piękny "motylek"
:-)